Locatie 7. Kerk de Bron
De Nieuw-Apostolische kerk De Bron werd in 1976 gebouwd en is ontworpen door de architecten Riksen, van Nes, van de Veen en Emmen. De klassieke kerkarchitectuur, bestaande uit een schip, koor en grote toren is niet toegepast. Alleen aan de luidklok en de kruizen op de gevels is te zien dat dit een kerk is.
De kerk is wél gebouwd met traditionele materialen: baksteen en hout. Er is net zoals bij de Emmauskerk gezocht naar een nieuwe vorm voor het kerkgebouw. Er zijn elementen uit het structuralisme toegepast, terug te zien in de opbouw van de kerk: kleine eenheden (achthoeken) die samen een structuur vormen (honingraat). De kerk kon binnen die structuur uitgebreid worden met achthoeken.
Bij de hoofdentree is een beschutte en intieme ruimte gecreëerd met een ‘open dak’ waardoor het licht van bovenaf versterkt wordt. De kerkzaal heeft veel lichtinval vanaf de bovenzijde en is in 2016 geheel gerenoveerd. De kleurrijke raamschilderingen zijn in 2008 aangebracht. Rondom de kerk ligt, net zoals bij de Emmauskerk, een tuin. Het realiseren van groen in de openbare ruimte en rondom grote gebouwen is typerend voor de jaren ’70. In deze periode werden ook veel nieuwe stadsparken in Nederland aangelegd.